Bu Blogda Ara

RA etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
RA etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

17 Şubat 2017 Cuma

LEFLUNOMID-RHEUMATOID ARTHRITIS


Leflunomide, when taken orally, is rapidly absorbed and transforms into the active form of teriflunomide.                          Türkçe
The major effect of teriflunomide is inhibition of ribonucleotide uridine pyrinamide (rUMP) synthesis.
Leflunomide reduces rUMP synthesis by inhibiting dihydroorotate dehydrogenase, a mitochondrial enzyme
.
Thus, active cells cannot pass from the G1 phase to the S phase by activating the p52 pathways of apoptotic selection.
Those who prefer to give a loading dose of 100 mg / day for 3 days have not been shown to be superior to start with a dosage of 20 mg / day without loading. Moreover, loading is accompanied by more side effects.
The serum half-life of leflunomide is approximately 15 days. Leflunomide enters enterohepatic recirculation. It is equally eliminated from the kidneys and GIS. Drug clearance is about 38% higher in smokers.
Plasma levels of the active metabolite are potentially risky for pregnancy as they can last up to 2 years at levels of 0.02 mg / L. The cholestyramine can be used for rapid clearance of the drug.
Biological effects
Leflunomide inhibits adhesion to vascular endothelial cells of leukocytes. Thus preventing the homing of leukocytes to the synovial endothelium.
Leflunomide has selective activities on some self-reactive lymphocytes such as Memory T cells.
Teriflunomid dentritik hücre fonksiyonlarını bozmak suretiyle antijen prezentasyonunu bozmuş olur.
Leflunomid, lenfositlerin ve Tip 1 sinoviyositlerin sinoviyayı infiltre etmesini anlamlı şekilde azaltır.
Teriflunamide blocks the proinflammatory consequences of NF-kappaB depending on the dose and time, blocking the two steps necessary for the activation of NF-kappaB.
Teriflunamide inhibits protein tyrosine kinases Jak1 and Jak3.
These kinases increase T cell stimulation through IL-2 receptors.
Teriflunamide decreases the response of B cells to IL-4. IL-10 and IL-11 secretion are also reduced.
Teriflunamide increases TGF-beta synthesis. This cytokine, in some cases, has a repressive effect on the immune system.
In an animal model, leflunomide has been reported to be protective against acetaminophen toxicity. This effect is exerted via the acetaminophen-induced activation of c-jun NH2-terminal kinase.
Potential side effects
Hypertension; It is estimated that teriflunamid is involved in the separation of NSAID from albumin and is associated with an increase in NSAID activity. A few patients develop HT.
Diarrhea and nausea can develop in 10-15% of patients.
It has been reported that up to 13% of patients can have up to 3 times more liver function tests. Patients who have had fatal liver damage have also been reported, although they generally respond well to dose reduction or drug withdrawal.
Leflunomide should not be used in patients with known liver disease, those with high liver function tests, those using other toxic drugs to liver, those with acute or chronic viral hepatitis, and those with autoimmune hepatitis.
KCFT should be checked very closely.
Leukopenia is rare.
Klinik pratikte Leflunomid, MTX ile kombine olarak daha çok kullanılır. Tek başına da kullanılabilir.

Although leflunomide is claimed to be associated with interstitial lung disease, this issue is still controversial.
Peripheral neuropathy is partially remedied by stopping the drug.
Rash and alopecia are not very serious (10-15%).
Leflunomide may increase the effectiveness of warfarin.
The use of this drug during pregnancy and lactation is contraindicated.

Leflunomide is used more frequently in combination with MTX in clinical practice. It can also be used alone. Leflunomide therapy is preferred in patients who are not suitable for combined triple therapy of MTX-hydroxychloroquine-sulfasalazine and are not suitable for biological agents.


Read also,



16 Şubat 2017 Perşembe

T hücreleri Hedefleyen Romatoid artrit tedavileri-Abatacept


Biyolojik tedavilerde T hücrelerin çeşitli kısımları hedeflenir;
  1. Sitotoksik T lenfosit-ilişkili antijen 4 (CTLA4); T hücre yüzeyinde bulunan inhibitör bir reseptördür. Antijen sunan hücrelerdeki CD80 (B7-1) veya CD86 (B7-2) ile bağlanır. Bu bağlanma, immün yanıtı sonlandırır.😚ydus 2017.
  2. Yüzey antijenleri; CD4’ün, T hepler’a has olduğu düşünülmekteydi ancak regülatör T hücrelerinde de olduğu biliniyor artık. T hücre fonksiyonunu etkileyerek RA’i tedavi etmek için kullanılan monoklonal antikorların (mAb) ilk denendiği yer bu yüzey antijenleriydi.
  3. T hücre reseptörleri (TcR); patojenik sinoviyal T hücreler üzerinde eksprese olan TcR, tedavinin bir başka hedefini oluşturur.
  4. MHC klas 2; antijen sunan hücrelerin üzerinde bulunur ve TcR ile bağlanır, böylece immün yanıtta merkezi rolü olan trimoleküler kompleks oluşur.


http://www.discoverbiotech.com/wiki/-/wiki/Main/Cell-Mediated+Immune+Responses







T hücreleri, antijen sunan hücreler tarafından aktive olmaları iki sinyale gerek duyarlar;
Birincisi; trimoleküler kompleks oluşmalıdır,
İkincisi; hücre yüzeyi ko-stimülatör moleküllerin bağlanması. Kostimülatör olarak iki önemli sistem tanımlanmıştır:
  1. CD28 (aktive edici reseptör) ve CTLA4 (inhibitör); antijen sunan hücrelerdeki CD80 (B7-1) veya CD86 (B7-2)’ya bağlanabilirler.
  2. CD40-CD40 ligandına bağlanır.

Abatacept

CTLA4-Ig.
CTLA4’ün ekstrasellüler kısmı ve IgG1’in Fc parçasından oluşur. CTLA4-Ig, antijen sunan hücrelerin üzerindeki CD80(B7-1) ve CD86 (B7-2)’a bağlanırlar. CD28-B7 ko-stimülatör ilişkiyi kompetitif olarak inhibe eder.
Abatacept, bir veya birden fazla DMARD’a veya Anti-TNF’lere uygun yanıt alınamayan orta ve ağır RA’da kullanılıyor.
Abatacept kullanan hastalarda özellikle bronkopulmoner olmak üzere enfeksiyon sıklığında anlamlı bir artış olmaktadır.
http://www.onclive.com/publications/contemporary-oncology/2014/february-2014/immune-checkpoint-blockade-in-cancer-inhibiting-ctla-4-and-pd-1pd-l1-with-monoclonal-antibodies
Abatacept’le tedavi, malignensilerde artışla birlikte bulunmamıştır. Kullanım döneminde veya kullanımını takiben 3 ay içerisinde canlı aşı yapılmamalıdır. Abatacept'in, Anti-TNF’lerle birlikte ya da IL-1 reseptör antagonisti anakinra ile birlikte kullanımdan kaçınılmalıdır.

Belatacept

İkinci kuşak CTLA4-Ig’dir ve CD80 ve CD86’ya abatacepte göre daha iyi bağlanmaktadır. Temel olarak organ transplantasyonunda kullanılmaktadır.
 Aşağıdaki tedaviler henüz rutin kullanımda değildir ya da deneyseldir

CD40/CD40 ligand system

RA’da kullanımına dair klinik çalışmalar henüz yoktur.

Anti-CD4 Monoklonal antikorlar

CD4’e yönelik monoklonal antikorlar, romatizmal hastalıklara karşı biyolojik tedavilerin başlangıcını teşkil etmesi açısından değerliyse de, yapılan çalışmalarda etkisiz bulunmuşlardır.
Trimoleküler komplekse yönelik tedaviler
TcR inhibisyonu
MHC inhibisyonu












ACHALASIA