HEPATİT E VİRÜSÜ

İnkübasyon periyodu ortalama 40 gün kadardır.

Dünyadaki insanların 1/3’ünün HEV ile enfekte olduğu tahmin edilmektedir. Nadiren kronikleşir.

Akut fazda serumda ve dışkıda HEV RNA tespit edilebilir. Virusun fekal dökülmesi semptomların başlangıcından 1-2 hafta önce başlar ve 2-4 hafta sonrasına kadar devam eder.

HEV, gelişmekte olan ülkelerdeki genç erişkinlerin en sık görülen sporadik hepatitidir.

Aile-içi geçiş fazladır.

Maternal-neonatal geçiş gösterilmiştir.

Uzamış viremi ya da dışkıda virüs dökülmesi mutad değildir. Organ tx alıcılarında devam eden viral dökülme nadiren olabilir.

Gebelikteki artmış mortalite oranları T-helper cell tip 2 yanıtının ağırlık kazanmasıyla ilişkili olarak düşünülmektedir.  Gebe kadınların HEV enfeksiyonunda %10-20 arasında akut KC yetmezliği gelişebilir ve maternal ve fetal mortalite oranları yüksektir.

Hastalık çoğunlukla asemptomatik geçer. Ateş sık değilse de olabilir.

Ekstrahepatik bulgular HAV’dakilere benzerdir.

Hafif derecede hepatomegali ve hassasiyet olur.

Hastaların %15-20’sinde hafif splenomegali ve posteriyor servikal LAP bildirilmiştir.

HEV, altta bulunan kronik KC durumunda dekompansasyonu tetikleyebilir.

Gebelik ve HEV

-          Komplikasyonlar 2. ve 3. trimestirde olma eğilimindedir.

-          Maternal mortalite virüsün indüklerdiği akut KC yetmezliğine bağlıdır.

-          Fetal mortalite %50 civarındadır.

-          Anneden bebeğe geçiş %33-100 arasındadır.

-          Asemptomatik hastalarda emzirme güvenli olarak kabul edilir. Bununla beraber, yüksek viral yüklü akut hepatitli anneden emzirmek yerine mamayla beslemek daha güvenli olacaktır.

-          Ciddi hastalık Genotip 1’de tanımlanmıştır. Diğer genotiplerin gebelikteki ciddi hastalıkla ilişkisi bilinmemektedir.

Kronik HEV

HEV’le enfekte immünsüprese hastalarda tanımlanmıştır.

Kronik HEV Genotip 1 ve 2’de oluşmaz. Çoğunlukla Genotip 3 hastalardır. Genotip 4’te kronikleşme durumu bilinmemektedir. Genotip 1 ve 2’de epidemiler olabilir, Genotip 3 ve 4’te olmaz.

HEV replikasyonu üzerinde ilaçların etkileri araştırılma aşamasındadır. HEV replikasyonunu in vivo ve in vitro inhibe ettiği bilinen ilaçlar ribavirin ve pegile interferon-alfa’dır. Sofosfovir ve mikofenolik asit ise in vitro olarak inhibe eder, in vivo etkinlik ise henüz bilinmemektedir.

Diğer yandan, HEV replikasyonunu stimüle ettiği bilinen ilaçlar içerisinde everolimus, ve rapamisin gibi mTOR inhibitörleri ve de takrolimus, siklosporin gibi kalsinörin inhibitörleri vardır.

Kronik HEV enfeksiyonunda: persistan AST ve AST artışları vardır ve serum ve/veya feçeste en az 6 aydır devam eden HEV RNA varlığı vardır.

TANI

Erken safhada anti-HEV IgM ve anti-HEV IgG pozitif bulunur.

Anti-HEV IgM negatif hastalarda akut hepatiti tanımak için anti-HEV IgA faydalı olabilir.

Anti-HEV IgM, hastalığın pikinden sonra en az 6 ay persiste edebilir.

Anti-HEV IgG, kendini sınırlayan HEV enfeksiyonunda 20 ay kadar persiste edebilir.

Dışkıda veya serumda HEV RNA varlığı, enfeksiyonu doğrulamada faydalı olmaktaysa da kronik HEV şüphesi yoksa çok da gerekmeyebilir. Anti-HEV IgM’in spesifitesi düşük olduğundan akut hastalığı tanımak için HEV RNA gerekebilir.

Hızlı bir HEV testi tanıyı 1 saat içerisinde verebilmektedir. İki hızlı örneğin tanıyı verme duyarlılığı %93-96; özgüllüğü ise %100’dür.

TEDAVİ

Ağır kusmalar, sıvı elektrolit dengesizlikleri veya akut KC yetmezliği gelişmediği sürece ayaktan destekleyici tedavi tercih edilir.

Akut KC yetmezliği riski olan durumunda ribavirinin en az 3 aylık tedavisi tedavi seçeneğidir. Pegile interferon, ribavirinle sinerjistik etki gösterir. İkisi de gebede teratojeniteleri nedeniyle kontrendikedir.

2017 itibariyle akut hepatit için onaylanmış bir tedavi yoktur. Yine de, altta yatan KC hastalığı olanlarda olduğu gibi kötü prognoz ihtimali olan veya akut KC riski olan hastalarda ribavirinin yararlı etkileri olabilir.

Kronik HEV enfeksiyonunda immünsupresif ilaçlarda azatlıma gitmek tedavinin bir parçasıdır. Bu yapılamazsa 3 ay ribavirin veya pegile interferon alfa monoterapileri kullanılabilir. Relaps, bırakma, reenfeksiyon durumlarda tedavi süreleri daha da uzun olur.